Güzel Bir Hediye İle Ekşi Mayalı Ekmek Yapmak..

Ev ortamında,sağlıklı ekmek üretmek çok keyifli,manen tatmin edici bir uğraş..

Ailemin kadınları,birbirimizden çok uzak olsak da,büyük bir aşkla,benimle eş zamanlı bu uğraşa gönül verdiler..Aylar oldu,ekmek satın almıyor,üretiyoruz!

Evde ekmek yapmak için sebepler çok,ama hepimizin katıldığı konu;sindirim sistemini düzenlemesi..Şişkinlik,ağırlık yapmaması ve elbette içine ne konulduğunu bilmemiz :)

Bu durum benim için büyük mutluluk!Aynı güzel uğraş ile birbirimizle paylaşımda bulunmak,mesafelere inat,sanki birlikte yaşamak gibi..

Ekmeklerini çok beğendiğim,imrendiğim;bu konuda çok hevesle ve büyük aşkla çalışan,kısacık sürede uzun yolları kat eden,canım kardeşim ve becerili dostum Şebnem,zamanı her daim çok kısıtlı olmasına rağmen,asla ekmek yapmaktan vazgeçmiyor,elde ettiği ekşi maya ile,bir çocukla ilgilenir gibi ilgileniyor..Her ekmekte,başka bir heyecan yaşamanın keyfini sürüyor :))

Geçtiğimiz hafta,kendine ve bana,daha profesyonel sonuçlar almak için,bir ''demir döküm tencere'' hediye ederek,şaşırmama,çok sevinmeme neden oldu ve ekmek yapmak konusunda ne kadar hırslı,ısrarlı olduğunu da kanıtladı :))

Mutfağımı şenlendiren bu portakal renkli,akıllı tencere,bizim eve gelmeden önce,bazen çelik tavada,bazen kapaklı cam kaselerde ekmek pişirdim..Elbette her zaman mutlu edici sonuçlar alarak..Ekmeğin kabuğundan tutun da,iç dokusuna,pişme kıvamına,lezzetine varana kadar,daima güzel ekmeklere kavuştum..

Demir döküm tencerede ekmek pişirmenin harikulade sonuçlar vereceğini bilmeme rağmen,henüz sahip olmayı düşünmüyordum..Gidişattan gayet memnundum..

Dün ilk defa tenceremi kullanmak üzere,büyük bir merakla,ekmek hamurunu hazırladım...

Tam buğday unu ve ekşi maya ile sabahtan hazırladığım hamuru,tam anlamıyla Tartine Ekmek yöntemi ile,yani sık aralıklarla katlayıp,dinlendirerek hazırladım.Akşam üstü saat 17:00 olana kadar hamurla ilgilendim..

Fırını ısıtmaya başladığımda,tencereyi de fırına yerleştirdim.Yarım saat fırın ve tencerenin ısınması için bekledim.Bu arada yağlı kağıt kullanmayacağım için,hamuru iyice ısınmış sıcak tencereye nasıl aktaracağımı planladım..

Fırının yeterince ısındığına karar vererek,hamuru hızlı biçimde tencereye aktarıp,kapağını kapattım..220 derece ısıda,kapaklı halde yarım saat pişen ekmek,bu süre bitiminde,kapağı açık halde,180 derecede yine yarım saat pişti...

Bir saatlik pişme süresi sonunda,görünümüyle beni çok memnun bırakan bir ekmek ortaya çıktı!

Hamurda jiletle yaptığım kesikler,tam da hayalini kurduğum biçimde açılıp kabardı.

Zaten,ilk yarım saat sonunda,kapağı açtığımda,ekmek neredeyse tam kapasite kabarmış ve şekillenmişti..Kapaksız geçen yarım saatte sadece pişme olgunluğuna erişmesini bekledim..Kapağın altında,ekşi maya ve tencere ikilisi mucizeler yaratmıştı!

Şimdi;fikrim şu;demir tencerenin kapağını kapattığımda,hava giriş çıkışı tamamen kapanıyor.

Tam bir hava aldırmazlık sağlayan tencere,ekmeğe olanca nemi vererek pişmesini gerçekleştiriyor..

Bunun sonucu,son derece çıtır ama incecik,muhteşem renkte ve yapıda bir kabuk...

Pişirmenin ilk aşamasında,tam nem sağlanması,iç dokunun çok rahat gelişebilmesine izin veriyor.Ekmek soğuyup da kesildiğinde,nasıl rahat geliştiğini,kabarmasını uzun uzun yaşadığını ve en olgun yapıya ulaştığında,bu kabarmayı sonlandırdığını,mükemmel pişme kıvamını yakaladığını gösteriyor..

İç dokuda çok rahat biçimde oluşmuş,iri ve sık boşluklar var.Ki bu,gözlemlenmesi arzulanan bir görüntü!

Kapaklı cam kapta pişirdiğim zamanlar da böyle güzel sonuçları gördüm fakat kabuğun yapısı,kesinlikle çok farklı..Yani kabuğun ince ve narin yapısına ancak şimdi ulaştım..

''Eğer demir tencerede pişmeyecekse,Tartine ekmek yapmayı asla denemem'' gibi cümleleri çok okudum,web makalelerinde! Fakat buna katılmadım ve çelik tavada ve kapaksız,cam kapta,kapaklı veya kapaksız,çok sayıda Tartine usulü ile ekmek yaptım..Hepsinde de ekmekler harika oldu...

Şimdi,ekşi maya ve ekmek sever kişilerin,ne demek istediklerini anlıyorum :))

Elbette asıl önemli olan konu,sağlıklı bir ekmeğe kavuşmak,zehir bombası değil,normal bir gıda tüketmek!Ve buna hangi yöntem ve araçlarla ulaşılırsa ulaşılsın,hiç önemi olmaması..

Hediyem olan,demir döküm tencere ile ekmek pişirmek ise,gerçekten başka türden bir deneyim oldu..

NOT: Ekmek soğuduktan sonra,kestiğim zaman gözlemlediğim başka bir ayrıntı:

Şimdiye kadar pişirdiğim ekmekleri keserken,kesme tahtasında gördüğüm kırıntılardan,kat kat daha az kırıntı çıktı..

Fotoğrafta görülen kırıntıların tümü,bütün ekmeği dilim dilim yaptıktan sonra oluşan kırıntıların hepsidir :)

Bu yazı sonunda,diğer yazıların sonunda olduğu gibi,yine içimden bir sürü güzel dilekte bulunmak geliyor,ama her zaman,yalnızca bir cümle yazmayı tercih ediyorum..Onca dileğin arasından bir tane seçmek..

Şimdi yalnızca ''sağlık olsun!'' diyorum,çünkü sevdiklerimiz ile birlikte geçecek güzel günler,bir tek buna bağlı!...